مکان زیست

آخرین به روز رسانی 5/7-2023

شما حق دارید در یک محیط امن رشد کنید. این اداره امور اجتماعی در آن شاروالی ای که درآن بودوباش میکنید مسئول مسکن شما هست.

هنگامی که برای اولین بار به سویدن می آیید اولین شاروالی ای که با آن تماس دارید مسئول تهیه مسکن موقتی برای شما است. دراینجا فقط چند روز زندگی میکنید. بعد ازآن اداره مهاجرت تصمیم میگیرد که شما درکدام شاروالی درسویدن بودوباش کنید. اگراقوام نزدیکی دارید که درسویدن زندگی میکنند، این امکان را دارید که درهمان شاروالی بود وباش کنید.

نوع های مختلف مسکن وجود دارند:

  • خانه هو و ب (HVB) منزل برای مراقبت و زندگی
  • مسکن برای حمایت
  • مسکن خانوادگی
  • آپارتمان ازخود
  • خانه های مخصوص نوجوانان (SiS-hem)

مهم است که اداره رفاه اجتماعی به شما گوش دهد وبا قیم شما درمورد مسکن مناسب برای شما با شما بحث کند. سپس اداره رفاه اجتماعی ارزیابی میکند که چه مسکنی برای شما مناسب ترهست. آنها براین مبناء حرکت میکنند که:

  • نیازهای شما
  • سن شما
  • پیشرفت شما
  • روابط شخصی شما

مسکن هایی که درشاروالی هست و یا شاروالی با انها قرارداد دارند نیزدراین ارزیابی تأثیرمیگذارد.

اداره رفاه اجتماعی همچنین مسئولیت دارد که شما:

  • یک تحصیلات مناسبی بگیرید.
  • آن مراقبتهای بهداشتی، صحی و دندانپزشکی که نیاز دارید ازآن بهره مند شوید.
  • اگربه حمایت نیاز دارید دریافت میکنید، منحیث مثال یک شخص رابط و یا یک خانواده رابط
  • درتماس با اقوام خود حمایت میشوید.

اطفال ونوجوانانی که بدون والدین خود به سویدن آمده اند دریک خانه (HVB-hem)) بودوباش میکنند.

سازمان مراقبت صحی و اجتماعی فلمی با معلومات برای شما که درخانه های (HVB) زندگی میکنید ساخته است.

درخانه مراقبت و بودوباش (HVB) شما غذا، تخت و لباس می گیرید. کارکنان شبانه روزی دردسترس هستند. کارکنان برای کمک و حمایت ازشما هستند. شما می توانید با کارکنان درمورد چیزهایی که برای شما مهم هستند گپ بزنید.

شما درمحل اقامت خود امن خواهید بود. شما ممکن است درگیر اتفاق های سخت بوده اید. مهم است که کارمندان بتوانند با احساسات دشوار برخورد کنند و به شما کمک کنند. کارکنان همچنین باید بتوانند تشخیص دهند که اگرشما به حمایت های دیگری نیازدارید. منحیث مثال، اگرشما بخاطر استفاده از مواد مخدربه حمایت و کمک نیاز دارید، یا اینکه حالتان بد است و یا معلومیت دارید.

برای اینکه همه در خانه مراقبت احساس امنیت واحساس راحتی کنند، مقررات انضباطی باید وجود داشته باشند. مقررات انضباطی باید با همکاری کسانی که در خانه (HVB) بودوباش می کنند، نوشته شود. هرکسی که درخانه مراقبت بودوباش می کند یا درآنجا کارمی کند، باید بداند که چه مقرراتی برای نظم آنجا وجود دارد.

مسکن حمایت برای کسانی هست که بین ۱۶ تا ۲۰ ساله هستند، ولی بیشتر برای نوجوانان بالای ۱۸ سال هست. مسکن حمایت میتواند خانه یا اتاقی باشد که آشپزخانه و دیگراماکن عمومی برای همه نوجوانان بصورت مشترک استفاده میشود. دراین مسکن مبلمان و تجهیزات آشپزخانه وجود دارد.

مسکن حمایت شما را برای زندگی درخانه ای ازخود آماده میکند. درمسکن حمایت شما نسبت به مسکن های قبلی مسئولیت بیشتری دارید. منظوراین است که شما خودتان مسئولیت غذا وخانه را به عهده داشته باشید. مدیرآنجا مسئول تنظیم مقررات نظم آنجا هست.

با این وجود باید هنوزکارکنانی باشند که از شما حمایت وپشتیبانی کنند. منحیث مثال میتواند درمورد پرسان های عملی شما باشد ویا گپ زدن درباره احساسات و چیزهای دیگری باشند که برای شما مهم هست. کارکنان باید بیست و چهارساعته دردسترس باشند و درصورت لزوم به مسکن بیایند.

مسکن خانوادگی یک خانواده ای هست که شما را درخانه خود قبول میکند. میتواند خانواده ای باشد که شما آنها را ازقبل می شناسید و یا اقوام نزدیک باشند. این به خانه ارتباطی نامیده میشود. و میتواند خانواده ای باشد که شما ازقبل نمی شناسید.

سازمان خدمات اجتماعی تمام مسکن های خانوادگی را بررسی می کند. این بدان معنی است که خدمات اجتماعی به روشهای مختلفی تعیین می کند که آیا خانواده مناسب برای پذیرش یک طفل یا یک نوجوان در خانه اش است یا خیر.

درمسکن خانوادگی شما غذا، تخت و لباس می گیرید. شما درآنجا احساس امنیت می کنید و بخشی از خانواده هستید. مسکن خانوادگی مسئولیت مکتب شما، اوقات فراغت، سلامت و تماس شما با مقامات را برعهده خواهد گرفت.

سازمان مراقبت صحی واجتماعی فلمی با معلومات برای شما که درمسکن های خانوادگی بودوباش میکنید ساخته است.

اگراجازه اقامت گرفته اید، بیش ازهجده سال سن دارید و نشان می دهید که شما می توانید از خود و محل اقامت خود به شکل خوبی مراقبت کنید، به اینطریق همچنین میتوانند خانه ای برای خودتان به شما پیشنهاد دهند. شاید این طور باشد که شما بتوانید یک آپارتمان از شاروالی قرض کنید تا زمانی که خودتان امکان تهیه یک خانه را داشته باشید و یا اینکه بتوانید خودتان آپارتمان را بردارید و نام خود را در قرارداد ذکر کنید. اگرشما نیاز دارید، می توانید با مددکار اجتماعی خود و شخص رابط تماس داشته باشید که گاهی به شما مراجعه کند و شما هنوزهم بتوانید با او تماس بگیرید. اکثر نوجوانان بدون والدین وقتی که ۲۱ سالی میشوند ازسازمان خدمات اجتماعی بیرون می آیند.

برای آن دسته ازنوجوانانی که نمیتوانند در یک خانه معمولی (HVB) زندگی کنند، چیزی به نام (SiS-hem) وجود دارد. آنها توسط یک مقام دولتی، هیئت موسسه دولتی اداره می شوند. در خانه صیص شما با توجه به قانون مراقبت از جوانان(LVU) زندگی می کنید. اگرخدمات اجتماعی شخیص دهد که شما رفتارهایی دارید که برای سلامت و رشد خودتان مضر است، و اگر شما درمراقبت از خود داوطلبانه شرکت نکنید، می توانید در SiS-hem جای داده شوید.

پلان روزهای خانه های مخصوص نوجوانان شامل آموزش مکتب، آموزش مهارت های اجتماعی، بحث گروهی و گپ های فردی با، منحیث مثال، یک روانشناس است. کارکنان زیادی در خانه وجود دارند. آنها برای کمک و پشتیبانی شما هستند.

درخانه های مخصوص نوجوانان، کارکنان می توانند ازاجباراستفاده کنند. منحیث مثال می توان گفت که این کارکنان:

  • چیزهایی را که حق ندارید داشته باشید ازشما بگیرند
  • تصمیم بگیرند که شما در یک بخش قفل شده باشید
  • اجازه ندهند که درخانه مخصوص نوجوانان دیگران را ملاقات کنید
  • درلباس و کیف شما را تفتیش کنند

کارکنان باید قبل از استفاده از زور با شما گپ بزنند. اجبار ممکن است فقط در صورت ضرورت مورد استفاده قرار گیرد. اگرکارکنان ازاجبار استفاده کنند، آنها باید به شما توضیح دهند که چرا این کار را انجام میدهند. اجبار نباید برای تنبیه شما درمورد چیزی مورد استفاده قرارگیرد.

اگرچیزی درمسکن شما درست کار نمیکند

اگرچیزی درمسکن شما درست کار نمیکند اول با خانواده ای که درمسکن انها زندگی میکنید و یا با کارکنان خانه مراقبت و بودوباش، کارکنان خانه مخصوص نوجوانان و یا با کارکنان مسکن برای حمایت گپ بزنید. اگرکاردرست نشد با مشاور اجتماعی خود گپ بزنید. اگردرخانه مراقبت وبودوباش، و یا مسکنی برای حمایت و یا خانه مخصوص نوجوانان زندگی میکنید میتوانید با مدیرآن خانه گپ بزنید.

ادارۀ ارزیابی خدمات مراقبتی و صحی (IVO) ارزیابی می کند تا در خانه های مختلف از قانون پیروی صورت بگیرد. اگردر محل زندگی تان و یا در تماس با ادارۀ خدمات اجتماعی تان، چزی درست عمل نمی کند میتوانید به ادارۀ ارزیابی خدمات مراقبتی و صحی تلیفون کنید.

شما همچنین می توانید با مفتش عدلیه، (JO)، گپ بزنید که اوهم تفتیش میکند که آیا اداره رفاه خدمات اجتماعی و مسکن های مختلف برطبق قانون عمل می کنند یا نه.

وقتی که شما را درمسکنی مستقرمیکنند باید معلومات کنونی تماس با مشاوراجتماعی ای را که مسئول کیس شماهست به شما اطلاع دهند. وهمچنین باید به شما معلومات بدهند که چگونه با خدمات مراقبتی (IVO) تماس بگیرید و اینکه چی حق وحقوقی دراین موارد دارید:

  • مشارکت دربرنامه ریزی مراقبت
  • از آنچه که درکیس شما نوشته شده مطلع باشید
  • با نمایندگان شورای خدمات اجتماعی گپ بزنید
  • شکایات ونظرات خود را به شورای خدمات اجتماعی بیان کنید.

تعویض کردن مسکن

اگرمسکن نیازهای شما را برطرف نکند، ممکن است نیاز به تغییر محل اقامت داشته باشید. منحیث مثال، اگر شما در محل اقامت خود احساس امنیت نکنید و یا راهنمایی هایی را که نیاز دارید دریافت نکنید. ممکن است اداره خدمات اجتماعی متوجه شود که نیاز به تغییر محل اقامت وجود دارد. همچنین ممکن هست که شما یا قیم شما نظرتان این باشد که مسکن شما انجوری که خوب باید باشد نیست . یکی دیگر از دلایل اینکه شما می توانید مسکن را تغییر دهید، ممکن است به نظر بیاد که خانه خانوادگی یا محل اقامت قادر به انجام مأموریت نیستند.

اگرطفل دارید

اگر شما کمتر از هجده سال هستید و خودتان طفل دارید، خیلی مهم است که شما آن حمایتی دردریافت کنید که برای مراقبت طفل شما بهترین باشد. منحیث مثال، این حمایت ممکن است ازطرف قیم شما، کسی که در محل اقامت شما ویا مشاوراجتماعی شما باشد. حتی اگرشما کمک وحمایت ازخدمات اجتماعی دریافت میکنید، مسئول مراقبت ونگهداری ازطفل خودتان هستید. با کسی که گپ زدن با او برای شما راحتتراست تماس بگیرید. وفکرکنید درمورد چیزهایی که باید بدانید ویاد بگیرید که والدین خوبی برای طفل خود درسویدن باشید. شاید پدر و مادربودن درکشورتان با سویدن متفاوت باشد؟

تا زمانی که شما کمترازهجده سال هستید، شما هنوزازنظرقانون سویدن طفل محسوب میشوید. این به این معنی است که ممکن است لازم باشد که یک سرپرست ویژه ای که مسئول امور مالی مربوط به طفل شما است، تعیین شود. اگر یکی ازوالدین فرزند بالای هجده سال باشد، این فرد میتواند سرپرست طفل باشد.