پیری

ادارۀ صحت عامه بالای چهار عرصۀ مهم برای صحتمندی در پیری تأکید دارد:

• فعالیت جسمی
• عادات تغذیه خوب
• ارتباط اجتماعی
• کار هدفمند/ احساس ضروری بودن در اجتماع

صحت در جـوانـی بالای صحت در دوران پـیری تأثیر میـگذارد. سیگرت کشیدن، رژیم غذایـی نامناسب، استرس، عدم حرکت، مواد مخدر و الکول برای همـۀ ما مضر است. خـوردن غذای خـوب و ورزش در طـول زندگـی میتواند در دوران پیری باعث صحتمندی شما گردد. این کار کمک میکند تا عمر طولانی داشته باشید.

تغییرات جسمی

تغییرات جسمی، بدنی و سن و سال الی سن 40 سالگی چشمگیر نیست، این تغییرات بعداً افزایش میابد. مواد ژنتیکی در حجره ها (DNA) پروسۀ بیولوژیکی پیر شدن را که به سطوح مختلف در بدن صورت میگیرد کنترول میکند. پروسۀ پیر شدن، زمان و چگونگی پیر شدن در افراد مختلف متفاوت است. مو های بعضی از افراد زودتر خاکستری میشود و روی شان زودتر در زندگی چین بر میدارد در حالیکه در سایر افراد این تغییرات ناوقت تر صورت میگیرد.

تغییرات جسمی در دوران پیری به این معنی که قد ما کوتاه میشود، لاغر و در عین حال خشک میشویم. کاهش میتابولیزم باعث میگردد تا در معرض خطر کم شدن آب بدن قرار بگیریم. نوشیدن آب لازمی است.

کاهش میتابولیزم و این واقعیت که بزرگسالان اکثراً کمتر حرکت میکنند به این معنی است که آنها به خوردن غذای زیاد ضرورت ندارند. لذا مهم است که کیفیت غذا خوب بوده و غذا دارای مواد مغذی، ویتامین ها و منرال ها باشد.

اشخاص بزرگسال نسبت به جوانان به طور قابل ملاحظۀ به روشنی زیاد ضرورت دارند. لذا مهم است که در خانه شما نور کافی وجود داشته باشد. همچنان با بلند رفتن سن و سال درک صدا های بلند و تشخیص صدا در محیط های پر سر و صدا مشکل میشود.

حفظ تعـادل برای افراد مسن مشـکل است و آنهـا نسبت به جـوانـان به آسانی میافتند. برای کاهش وقوع حادثه ها میتوان اقداماتی را در خانه در پیش گرفت. بطـور مثـال میتوانیـد پای پاک ها و زیر پایی های را که باعث افتادن میگردند دور کنید.

افراد مسن بنابر دلایل مختلفی نسبت به جوانان در مقابل دوا ها حساس اند. مایعـات و چربی بدن افراد مسن کم است. به این معنـی که دوا های قابل حل در چربی در بدن افراد مسن به مدت طولانی باقی میماند.

تغییرات روانی

با افزایش سن و سال مغز هم تغییر میکند. تعـداد حجرات مغز کم شده و مغز کوچـک مـیگردد اما عمـلکرد آن عمدتاً تغییر نمیـکند. بسیـاری از کارکرد های حافظه بدون تغییر باقی مانـده و لغات و معلومات عمومی اکثراً تا سنین بالا بطور قابل ملاحظه باقی میماند.

با بلند رفتن سن و سـال خطر زوال عقـل افزایش میـابد. اما خـراب شـدن حافظه همیشه با زوال عقـل ارتبـاط ندارد. مثـال فراموشـی میتواند شامل فراموش کردن اینکه عینک ها و کلید ها را کجا گذاشته اید باشد. فراموش کردن داشتن عینک یا کلید یا گم شدن در محیط های آشنا، علامات مرض فراموشی است.

فعال بودن بطور جسمـی و ذهنـی خـوب است. ذهـن در طول زندگی از طریق لغات، تصاویر، آهنگ ها، موسیقـی، نمایشنـامه ها، مزاح، حیوانات، طبیعت و ارتباطات اجتماعی برای آموزش آماده است. ذهن هیچگاه برای یادگیری چیز های جدید کهنـه نمیشـود اما در هنـگام پیری یادگیری زمـان بیشتری را دربر میگیرد.

همچنان ذهن در مقـابـل بسیاری از انـواع دوا ها مخصـوصـاً دوا های که اعصاب را متأثر میکنند از قبیل مسـکن ها و دوای خواب، همچنان مواد مورفین دار که در مسکن ها وجود دارد حساس میشود.

تغییرات اجتماعی

بعد از تقاعد زمانی است که شخص میتواند بصورت کامل در مـورد وقت خود تصمیم گیری کند. بسیاری از افراد مسن حتی بعد از سن تقاعد ۶۵ سال به کار کردن ادامه میدهند و بسیاری بصورت داوطلبانه بدون معاش نیز کار میکنند.

کیفیت زندگی و زندگی خوب در پیری وابسته به تجربه و کنترول وضعیت زندگی شمـا است تا زنـدگـی قـابـل درک، قابل کنترول و هـدفمـند باشـد. تحقیقات میگوید که ارتبـاطات اجتمـاعـی، فعـال بودن و احسـاس اینـکه دیگران به شما ضرورت دارند و روابط نیک با هم سن وسالان برای کیفیت زندگی مهم است.