به کجا باید مراجعه کنید؟

آخرین به روز رسانی: 6/9-2022

اگر طفـل شما مریض میشود باید ابتدا به مرکز خدمات صحی محل خود بروید. مراکز خدمات صحی محلی در هنگام شب و آخر هفته ها مسدود میباشنـد. اگر به مراقبت عـاجـل ضرورت داریـد بـایـد به کلینیک عاجـل (jourmottagning) یا بخش عاجل شفاخانه ها (akutmottagning) بروید. از مرکز خدمات صحی محل خود بپرسید که کدام کلینیک عاجل نزدیکتر به شما است یا در ویب سایت مرکز خدمات صحی محلی روی اینترنت بخوانید.

    انتخاب مرکز خدمات صحی محلی

    والدین (یا سرپرست) برای اطفال زیر سن ۱۸ سـال مرکز خـدمـات صحـی را انتخاب میکنند. دربرخـی استانها و مناطق اگر شما ۱۶ سال تمام از آن عمر دارید میتوانید مرکز خـدمـات صحـی را که میخـواهیـد بـه آن بروید انتخاب کنید.

    بسیاری از مردم مرکز خدمـات صحـی را انتخـاب میکنند که به خانه شان نزدیک باشد. شما نیز میتوانید بین مراکز خدمات صحی دولتی و شخصی یکی را انتخـاب کنـید. زمانیـکه برای اولیـن بار به مرکز خـدمـات صحـی میروید، برای راجستر شدن کمک دریافت خواهید کرد.

    اگر نمی خواهید که خـود مرکز خدمـات صحـی را انتخـاب کنید در مرکز خدمات صحی راجستر خواهید شد که به خانه شما نزدیک باشد.

    مثلاً اگر نقل مـکان کنید میتوانیـد مرکز خدمـات صحـی را در هر زمانـی تغییر بدهید. اگر میخواهید مرکز خدمـات صحی را تغییر بدهید به مرکز خدمات صحی مراجعه نموده و تبدیلی را با آنها مطرح کنید.

    کارمندان خدمات صحی

    کارمندان متفاوتی در خدمات صحی وجود دارد. در اینجا میتوانید دربارۀ عادی ترین وظایف در عرصۀ خدمات صحی در سویدن بخوانید:

    داکتران عمومی

    اکثراً داکتران در مراکز خدمـات صحـی محلـی داکتـران عمـومـی (GPs) هستند. به این معنـی که آنها مریض های را که به امراض عمومـی مبتـلا شده اند معالجه میکنند.

    داکتران عمومـی کار وقایوی انجـام میـدهنـد. به این معنـی که از امراض جلوگیری میکنند. این کار میتواند کمک به مردم برای ترک سیگرت، باختن وزن یا کم نوشیدن الکول باشد.

    همچنان داکتر عمومـی تشخیص میدهد که آیا در مریضی مشخصـی به معالجـۀ متخصص مثل داکتر چشم و قلب ضرورت دارید یا خیر. در این صورت داکتر یک مکتوب مراجعـه به کلینیـک با تخصص های دیگرارسال میکند.

    نرس ها

    نرس ها در تمام مراکز خدمـات صحـی کار میـکنند. همچنـان بسیـاری از نرس ها تحصیلات اضافی در مضمون مشخص مثل روانشناسی دارند.

    اسستانت نرس

    اسستـانت نرس به همـراه داکتر ها و نرس ها کار میکند. آنها بطـور مثـال تست خون میگیرند و زخم ها را پانسمان میکنند.

    فزیوتراپیست ها و کار درمانگر ها

    فزیوتراپیست افـرادی را که در حرکت دادن بدن مشـکل دارند مثـل کمر دردی کمک میکند.

    کار درمانگر به افرادی که مریـض هستنـد یا جـراحت برداشتـه اند کمـک میکند تا زندگی روزمره بهتری داشته باشند.

    روان شناسان، داکتران صحت روانی و مشاورین

    روان شناس، داکتر صحت روانی یا مشـاور به افرادی که در اثر مشـکلات مانند افسردگی و استرس حالت روانی خوب ندارند کمک میکند.

    رژیم شناسان

    رژیم شناس به اشخـاص در انتخـاب اینـکه چه باید بخـورند و بنوشنـد تا صحتمند شوند کمک میکند.

    امراض کشنده یا جراحت ها

    اگر به مریضی شدید یا جراحت کشنده مبتلا هستید باید به بخش عاجل شفاخانه برویـد. اگر نمیتوانیـد توسـط موتر یا تکسـی به شفاخانه بروید میتوانید به امبـولانس زنگ بزنید. در آن صـورت بـه مـرکز امـداد رسانـی (SOS) از طریق شماره تلیفون ۱۱۲ زنگ بزنید.

    اگر طفـل شما بسیـار مریض است یا جراحت برداشته است باید به بخش عاجل اطفال شفاخانه بروید. بخش عاجل اطفال معمولاً اطفال نوزاد تا ۱۶ سالۀ مریض را بستری میکند.

    کلینیک تخصصی

    کلینیـک های تخصصـی در شفاخانه وجـود دارد. در آنجـا، داکترانـی کار میکنند که راجع به امراض مشخص مثل امراض معده بیشتر میدانند. اکثر اوقات داکتر مرکز خدمات صحی محلی شما را به کلینیک تخصصی راجع میکند. برای رفتن به کلینیک تخصصی به راجع نمودن داکتر مرکز خدمات صحـی ضرورت ندارید اما اگر داکتر خـدمـات صحـی شما را راجع کند از ضیـاع وقت جلوگیری میشود. همچنـان اگر از طرف داکتر مرکز خـدمـات صحی راجع شوید مصارف آن کمتر است.

    مرکز مشاورۀ جوانان

    مراکز مشـاورۀ جوانان برای جوانـانـی است که راجـع به مسـایل جنسـی، صحت و روابط سوالاتی دارند. مراکز مشاورۀ جوانان معمولاً برای جوانان بین سنین ۱۳ تا ۲۵ سـالـه باز اند. حـد سن و سـال در هر شهـر متفـاوت است. رفتن به مرکز مشاورۀ جوانان رایگان است. در مرکز مشاورۀ جوانان معمـولاً قابله ها، مشاورین، روانشناسان، اسستانت نرس، متخصص امـراض زنانه و داکتران وجود دارند.

    شفاخانه ها

    شفـاخـانـه دارای کلینیـک ها و بخـش هـای مختلف است. کلینـیک هـای تخصصـی و بخش هـای عـاجـل در شفـاخـانـه وجـود دارد. بسیــاری از شفاخانه ها دارای بخش های نسایـی و ولادی میباشنـد. برای به دنیا آوردن طفل به آنجا مراجعه کنید.

    بعضی از مثال های بخش های مختلف شفاخانه:

    • بخش جراحی اورتوپیدیک: برای مشکلات استخوانی یا اعضای حرکی مثل شکستگی استخوان پا.
    • بخش داخله: برای امراض داخلی مثل مشکلات معده و روده.
    • بخش جراحی: برای امراضی که به جراحی ضرورت دارند.
    • بخش امراض زنانه: برای امراض زنانه مثل امراض دوران حاملگی.
    • بخش چشم: برای امراض مختلف چشم.
    • بینی، گوش و گلو: برای مشکلات گوش، بینی و گلو.
    • بخش صحت روانی: برای مشکلات روانی.

    بخش عاجل

    بخش عاجل ۲۴ ساعت در روز باز است. اگر زخمـی شـده اید یا مریضـی حاد دارید یا مرکز خدمات صحی همیشگی تان بسته است، باید به بخش عاجل بروید. وقتـی به بخش عـاجـل شفاخانه مراجعـه کنید انتـظار برای مـدت زمـان زیاد یـک امر عـادی است. علت آن این است که شفـاخـانـه نمیتواند بفهمد که در یک وقت چی تعداد مریض خواهد آمد. در بخش عاجـل، شخصـیکه دارای مریضی حـاد است اولتر از همه معالجه میشود. مگر اینکه شما شدیداً مریض یا زخمـی باشید لذا مهم است که در چنین شرایطی به مرکز خدمـات صحی یا کلینیک عاجل بروید. در آنجا میتوانید قرار ملاقات یا نمره بگیرید. نمره گرفتن به این معنی که تکت میگیرید و منتظر نوبت خود میمانید.

    اطفال و نوجوانان

    در شهرهـای بزرگ شفاخانه های مخصـوص برای اطفال و نوجوانان وجـود دارد. در شهرهای کوچک کلینیک های مخصوص برای نوجوانان و اطفال از نوزاد الی ۱۶ ساله وجود دارد.

    امراض روانی

    هرکسی میتـواند مرض روانی داشتـه باشد. بعضـی اوقـات صحبت کردن راجـع به مشـکلات روانی مشکل است. مرض روانـی اکثراً در بدن آشـکار است. ممکن عضلات درد داشته باشد. یکی ممکن عرق کند، ممکن ضربان قلب سریـع شود، یکی ممکن در خـواب کردن مشکل داشته باشد یا دچار سردردی شود.

    اگر فکر میکنید که مشکل روانی دارید میتوانید با داکتر خـود در مرکز خدمات صحی محلی صحبت کنید. او میتواند شما را در رفتن پیش مشاور یا روانشناس کمک کند.

    در شفـاخـانه هـا خـدمـات عـاجـل صحت روانـی برای بزرگسـالان و برای کودکان و نوجـوانان (روان درمانی کودکان و نوجوانان، BUP) وجود دارد. خدمـات عـاجـل روانی درمانـی معمولا همه شب ها و روزها مانند دیگر بخش های عاجل باز اند.

    تضمین تداوی

    در سویدن بعضی اوقات مردم باید به مدت طولانی منتظر تداوی باشند. برای جلـوگیری از انتظار طولانـی چـیزی وجـود دارد که آنرا تضمین تداوی میگویند. طبق قانون صحت و خدمات صحی تضمین تداوی باید به همه فراهم گردد و به این معنی که شما حق دارید در یک مدت معین تدوای شوید.

    خدمات صحی اولیه – اگر میخواهـید با مرکز خدمـات صحـی خود تمـاس بگیرید باید در همـان روز تمـاس بگیرید. تمـاس گرفتن به این معنـی که در مرکز خدمات صحـی قرارملاقات میگیرید یا میتوانید با کسی از طریق تلیفون صحبت کنید. اگر کارمندان خدمات صحی اولیه مثل نرس تشخیص بدهد که به داکتر ضرورت دارید نباید بیش از هفت روز برای قرارملاقات با داکتر منتظر بمانید.

    کلینیک تخصصی – اگر به متخصص راجع شوید نباید برای دیدن متخصص بیش از 90 روز منتظر بمانید. در صـورتیـکه بدون راجـع شـدن، بـه داکتر متخصص مراجعه کرده باشید همان قانون قابل اجرا میباشد.

    تداوی – هرگاه داکتر شما تصمیم بگیرد که باید تداوی شوید مثل عملیات جراحی، نباید بیش از 90 روز منتظر تداوی بمانید.

    تضمین تداوی شامل تداوی عاجل نمیشود. شخص که مریضی حاد دارد باید هر چه زودتر تداوی شود.

    قانون جلوگیری از مصارف بالا

    قانون جلوگیری از مصارف بالا، محافظت در مقابل مصارف بالای خدمات صحی و تداوی است.

    قانون جلوگیری از مصارف بالا در خدمات صحی به این معنـی که شمـا منحیث مریض باید برای خـدمـات صحـی سـالانـه ۱۱۰۰ کرون سـویـدنی پرداخت کنید. یکبار که ۱۱۰۰ کرون سـویـدنی پرداخت نمودید در جریان سال خدمات صحی رایگان دریافت میکنید. به شما کارت رایگان (frikort) داده میشود. کارت رایگان بعد از اولین ملاقات شما با داکتر برای ۱۲ ماه مدار اعتبار است.

    قانون جلوگیری از مصارف بالا برای ادویه به این معنـی که شمـا سـالانه فقط ۲۲۰۰ کرون سـویـدنی برای دوای تجویز شده پرداخت میکنید. یکبار که ۲۲۰۰ کرون سویدنی پرداخت نمودید در جریان سال ادویه تجویز شده رایگان دریافت میکنید. تاریخ آن از زمانیکه اولین بار دوا خریداری میکنید حساب میشود.

    مام اطفـال در فامیـل شامل قانون جلوگیری از مصارف بالا میشوند. این مورد به قانون جلوگیری از مصارف بالا در خـدمـات صحی و ادویه صدق میکند. دوا برای اطفال زیر ۱۸ سال رایگان است.

    دوا برای اطفال زیر ۱۸ سال رایگان است.

    قانون امراض ساری

    در سویـدن قانونی وجـود دارد که به آن قانون امراض سـاری میـگویند. این قانون بخاطر جلوگیری از سرایت امراض ساری وخیـم وجـود دارد. این نوع بیماری ها، اچ.آی.وی، کلامیدیا ، سل، سالمانولا، زردى مسری و سفلیس است.

    در قانون امراض ساری لیست ۶۰ مرض وجود دارد. در صورت آشکار شدن این امراض باید به مقامات راپور داده شود.

    به این معنـی که اگر فکر میکنید به چنین مرضـی مبتـلا شـده اید باید با خدمات صحـی تماس بگیرید (خودتان راپور بدهید). همچنان باید اسـم (اسامی) شخص (اشخاص) را که این مریضی ها از آنها به شما سرایت کرده ذکر کنید. بعضی از امراض درج شده در قانون امراض ساری توسط ارتباط جنسی سرایت میکنند.

    اگر به چنـین مرضـی مبتـلا هستید تمـام معـاینـات و تداوی شما رایـگان صورت میگیرد. همچنان در تماس گیری با اشخاصیکه این امراض از شما به آنها سرایت کرده کمک دریافت میکنید.

    ادارۀ صحت عامه سـویـدن مقامـی است که دربارۀ قانون امراض ساری و امراض معلـومـات فراهم میـکند.

    اهدای عضو

    در سـویـدن سـالانه تقریباً ۷۰۰ نفر که مریضـی حاد دارند یک یا چندین عضو بدن مثل گرده ها یا قلب دریافت میکنند و این اعضا توسط عملیات پیوند عضو از اهدا کننده جابجا میگردند.

    در عین حال این اهدا ها در سویدن کفایت نمیکند. سالانه مردم در انتظار پیوند عضو جان خود را از دست میدهند چـون اعضـای کافـی برای پیوند دهی وجود ندارد.

    شما حق دارید که بعد از مرگ تصمیم بگیرید که با اعضای بدن شما چی صورت بگیرد:

    • اعضای بدن خود را اهدا نكردن
    • اعضای بدن خود را برای پیوند عضو يا
    • اعضای بدن خود را برای پیوند عضو و مقاصد طبی اهدا کنید.

    اگر نزدیکان خود را از اهدای عضو بدن بعد از مرگ خبر نکرده اید، آنها خود میتوانند تصمیم بگیرند.